Oud Zink

"'Woorden zijn net als de boerenkool//van toen ik veertien was' is een van de mooiste regels in de poëzie die ik de laatste jaren ben tegengekomen", schreef poëzierecensent Tim Donker toen hij de bundel ter recensie aanvroeg naar aanleiding van het geciteerde gedicht 'Boerenkool' in het persbericht. 'Oud zink' is de neerslag van jarenlang dichterschap. In zijn vaak autobiografische gedichten en ook in de stadsgedichten, die hij als stadsdichter van Venlo schreef, weet Koos van den Kerkhof feilloos de juiste woorden te vinden. Dicht op de huid schetst hij zijn omgeving met haast pijnlijke precisie. Naast deze, soms in parlando geschreven, poëzie staat er ook meer experimenteel werk in deze bundel. Hier neemt de dichter de ruimte om de taal naar zijn hand te zetten. Experimenten die qua taal en vorm een heel ander soort poëzie opleveren maar die in draagkracht even sterk is. Het gaat hierbij vooral om het spel en de schoonheid, zowel wat betreft het onderwerp als de woordkeuze. Zijn metaforen geven glashelder weer hoe Koos van de Kerkhof zijn poëzie schrijft. Boerenkool Woorden zijn net als de boerenkool van toen ik veertien was. IJsdruppels lagen in de krulbladeren Ik kromde de vingers onder de latten zette de krat met snijkoude stronken gevuld op de bascule Tot het op en neer wippende mes stilstond op gelijke hoogte met het vaste mes brak ik de bladeren af De boerenkool was aan zijn gewicht Dus bleef je eraf. Net als van de woorden Koos van den Kerkhof (Tegelen, 1946) is docent aan de schrijversschool van het Centrum voor de Kunsten in Eindhoven. Hij publiceert over schrijven, literatuur en kunst. Hij was vanaf september 2002 twee jaar stadsdichter van Venlo.