Organisatiecultuur v/e extraverte school

"In toenemende mate biedt de overheid aan scholen autonomie. In ruil daarvoor verwacht zij van die scholen dat ze zich op een verantwoordelijke wijze van hun maatschappelijke roeping zullen kwijten. Op geregelde tijdstippen dienen zij zich daar ook voor te verantwoorden: aan de inspectie, in de schoolgids etcetera. Niet alleen de overheid heeft echter verwachtingen ten aanzien van scholen, dat geldt evenzeer voor ouders, leerlingen en talloze belangengroeperingen. Ook zij willen dat in het onderwijs wordt ingespeeld op hun - vaak tegenstrijdige - inzichten over wat kwaliteitsonderwijs is. Scholen zien zich derhalve in hoge mate geconfronteerd met het vraagstuk hoe invulling te geven aan de verantwoordelijkheid die van vele zijden van hen wordt verondersteld. Het is niet voor niets dat het begrip responsabilisering steeds meer de gesprekken over het onderwijsbeleid beheerst. Over dit vraagstuk gaat dit boek, en met name over de wijze waarop een school antwoorden op de vragen weet te formuleren. Of, met andere woorden, over de manier waarop scholen erin slagen verbintenissen te waarderen. ""Organisatiecultuur van een extraverte school"" situeert zich op het snijvlak tussen de eigen specificiteit van een school en haar afhankelijkheid ten opzichte vna wat zich buiten haar muren afspeelt."