Opsporing verzocht / Politiewetenschap / 61

Opsporing Verzocht
De reeks Politiewetenschap is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig
onderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap beoogt een stimulans te geven aan zowel de (weten schap -
pelijke) kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid als de daadwerkelijke benutting daarvan in
praktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiewetenschap betreffen in het algemeen studies met een
meer theoretisch, verkennend of beschouwend karakter.
Wekelijks kijken meer dan een miljoen mensen naar Opsporing Verzocht op televisie. Hoewel dit programma
al bijna dertig jaar bestaat, past het in de trend waarin de politie steeds vaker gebruikmaakt van de
media om de hulp van burgers in te roepen bij de opsporing van verdachten. We spreken hier van opsporings -
berichtgeving: het tonen van beelden van verdachten of het verspreiden van andere informatie over delicten
met als primair doel hulp te vragen aan het publiek bij het oplossen van deze zaken. Dat roept de vraag op
hoe effectief opsporingsberichtgeving is. Die vraag is mede relevant omdat het verspreiden van informatie over
verdachten mogelijk verstrekkende gevolgen voor hen kan hebben.
Dit onderzoek beantwoordt de vraag naar de bijdrage van Opsporing Verzocht aan de oplossing van
delicten middels een quasi-experimenteel onderzoek. De in Opsporing Verzocht uitgezonden zaken worden
in de eerste plaats vergeleken met delicten waarvan geen opsporingsbericht in Opsporing Verzocht is
getoond. In de tweede plaats meten we het effect van variatie in de kijkcijfers van Opsporing Verzocht.
Hiervoor maken we gebruik van de variatie in kijkcijfers die wordt veroorzaakt door het gelijktijdig uitzenden
van een voetbalwedstrijd uit de Champions League. Op basis van beide onderzoeksmethoden blijkt de bijdrage
van Opsporing Verzocht aan het oplossen van delicten aanzienlijk te zijn.