Onbegonnen werk Theresia was mijn naam

Willem van 't Hof (Nieuw-Vennep, 1953) schrijft korte (bekroonde) verhalen die nieuwsgierig maken naar meer.
In "Theresia was mijn naam", zijn eerste roman, kondigt Van 't Hof meteen ook zijn tweede boek aan; kortom, we kunnen nog wat verwachten van de in Assen woon-achtige schrijver.
Theresia was mijn naam is een pure, niets ontziende, moedig geschreven, autobiografische documentaire over een bang, schuw, leergierig en vroom kind, dat op-groeit met een agressieve vader in een streng gereformeerde omgeving, waar op zondagochtend na de kerkdienst de preek in familieverband wordt besproken. Op zijn 13de gooit de schrijver een "bom" in dit milieu met de uitroep "Volgens mij was Jezus de eerste communist!".
Een uitspraak die hem niet in dank wordt afgenomen en resulteert in een nog intro-vertere houding ten opzichte van zijn om-geving.
Een ontmoeting met het medium Jomanda, die later een goede vriendin wordt, bete-kent niet alleen een ommekeer in zijn leven, maar tegelijkertijd een determinatie van zijn levenshouding. Kortom: alle levens-vragen vallen op hun plaats.
Zeker op het moment dat Jomanda hem "in contact brengt" met Theresia van Lisieux, een beroemde heilig verklaarde Rooms-katholieke non (1873-1897).
Dan is het voor Van 't Hof duidelijk dat er sterke overeenkomsten zijn tussen hem en Theresia. Deze verbijsterende constate-ring maakt de roman explosief en het zou me niet verbazen wanneer aanhangers van de heilige Theresia dit boek binnen- kort gaan verbieden! Lezen dus, van de eerste tot de laatste letter, en wees net als ik nieuwsgierig naar het vervolg van de schrijfarbeid van Willem van 't Hof.
Bert Naarding, algemeen directeur theater "De Speeldoos" te Baarn