Meisjes van de suikerwerkfabriek

Tessa de Loo (Bussum, 1946 ) is he t pseudoniem van Tineke Duyvené de Wit. Zij debuteerde in 1983 met de verhalenbundel ‘De meisjes van de suikerwerkfabriek’. Het boek was een groots succes en vestigde in een klap de naam van de schrijfster. Tessa de Loo kreeg er in 1984 de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor voor. Internationaal brak de schrijfster door met haar inmiddels verfilmde boek ‘De tweeling’. Dit werk kreeg de Trouw Publieksprijs en de internationale Otto von der Gablentz-prijs. De verfilming van ‘De Tweeling’ trok in vier weken meer dan 210.000 bezoekers. Het titelverhaal ‘De meisjes van de suikerwerkfabriek’ handelt over vier vrouwen die dagelijks met de trein naar hun werk reizen. Als een treinconducteur een van hen wil bekeuren omdat ze geen geldig vervoersbewijs heeft, komt de teleurstelling van de vrouwen over liefde en huwelijk tot uitbarsting. Ze kleden de man compleet uit. Herdruk van dit debuut, een bundel met zes verhalen. Thema zijn de nare ervaringen die vrou w en in uiteenlopende situaties opdoen met mannen. Soms kunnen ze adequaat reageren, in de meeste gevallen echter niet. Met het oproepen van zeer verschillende personen, tijden, plaatsen en gebeurtenissen, toont de schrijfster haar brede talent. De stijl is goed, al stapelen de vergelijkingen zich hier en daar te veel op. Zij heeft een groot vermogen om de gevoelens en gedachten van allerlei vrouwen levensecht te presenteren, maar doet geen pogingen om datzelfde van mannen te doen. Alles wordt vanuit de vrouwelijke hoofdpersonen waargenomen. Ondanks het thema kan deze bundel niet als feministisch worden bestempeld, ook al worden de mannen onveranderlijk als vrouwvijandig en egoistisch afgeschilderd. De verhalen zijn te sterk aan individuele figuren gebonden om noodzakelijkerwijs tot algemeen geldige principes te voeren. Heruitgave (zonder toegevoegde informatie) in de reeks ‘De Winnaars’ met bekroond Nederlandstalig proza uit heden en verleden. Gebonden, kleine druk