Loire / Dominicus reeks

Als je aan vrienden en bekenden vertelt bezig te zijn met een reisgids over de Loirestreek, kun je rekenen op belangstellende reacties. Sprookjeskastelen nemen een prominente plaats in op het vakantieverlanglijstje. Maar meestal komt na een aantal enthousiast gestelde vragen een aarzeling in de stem van de vragensteller. Enigszins gegeneerd klinkt het dan: 'Gaan al die châteaus op den duur niet vervelen?' 'Nee, nee!' roep ik dan steevast, hoewel ik mij eerlijk gezegd best kan voorstellen dat mensen die angst voelen. Op een reis langs de Loire en haar zijarmen word je in hoog tempo geconfronteerd met het ene na het andere architectonische hoogstandje. Nog nauwelijks bekomen van een gaaf renaissanceslot, word je alweer overdonderd door een robuust middeleeuws bolwerk. En dat kan de hele dag doorgaan, met het gevaar dat je het op een gegeven moment wel voor gezien houdt. Maar zo verging het mij niet. Behalve dat er iedere keer weer andere aspecten of elementen de moeite waard waren, is kastelen kijken immers ook ongebreideld fantaseren. Hoe een vorst in een der zalen een Bourgondische maaltijd aanrichtte, waar de edelen konkelden om bij de koningin in het gevlij te komen en wat de maîtresse moest uithalen om het bed te delen met haar minnaar. Over dat soort zaken fantaseren verveelt nooit! De schrijver Gustave Flaubert heeft dat schitterend beschreven: In Chenonceau, in de kamer van Diana van Poitiers, vind je nog het grote hemelbed van de koninklijke concubine, bekleed met wit en kersenrood damast. Als het van mij was, zou ik het moeilijk vinden er niet af en toe in te gaan liggen. Slapen in het bed van Diana van Poitiers, zelfs als het leeg is, weegt zeker op tegen slapen in dat van tal van tastbaarder exemplaren. Is er niet gezegd dat daarbij het hele genot slechts in de verbeelding schuilt? Stelt u zich dan, als u daartoe in staat bent, de merkwaardige, historische en 16de-eeuwse wellust voor: je hoofd leggen op het kussen van de maîtresse van Frans I en je omdraaien op zijn matras? (O, hoe graag zou ik alle vrouwen ter wereld ruilen voor de mummie van Cleopatra!) Om uw fantasie wat op weg te helpen, zijn naast de architectonische bijzonderheden van de kastelen in deze gids ook de nodige achtergrondverhalen over de voormalige slotbewoners opgenomen. Mocht het dan nog steeds lastig zijn in gedachten een aantal eeuwen terug te gaan, dan kunt u zich altijd nog Gérard Depardieu of Mick Jagger wanen, die beiden een Loirekasteel bewonen. De vraag of die overdaad aan Loirekastelen op den duur niet gaat vervelen, bevestigt daarnaast, ten onrechte, het traditionele beeld van de Loirestreek. Alsof er uitsluitend een rivier met kastelen is te vinden. Het gebied heeft immers veel meer te bieden. Landschappelijk gezien is er bijvoorbeeld ook de zachtglooiende Beauce, waar golvende graanvelden zijn gelardeerd met goudgele zonnebloemvelden. Er is de Sologne, die met haar vennetjes en bossen een waar wildparadijs vormt. En er is de Touraine met een weelderige overdaad aan fruit, groente en bloemen. Daarnaast zijn er de wijngaarden die het land in ieder seizoen een ander gezicht geven en de streek uitermate geschikt maken voor een heerlijke wijnreis: van de vermaarde pouilly-fumé in het oosten via een volle bourgeuil naar de sprankelende anjou in het westen. De praktisch onbevaarbare Loire heeft bovendien zijrivieren, met name de Loir, Cher en Indre, die goede mogelijkheden bieden voor een ontspannende vakantie in en aan het water. In dorpjes en bij campings bestaat vaak de mogelijkheid tot het huren van kano's, waterfietsen, windsurfplanken, zeilboten et cetera. In bouwkundig opzicht is er ook veel meer dan alleen kastelen. Denkt u alleen maar aan Germigny-des-Prés, de oudste Karolingische kerk in Frankrijk, de fantastische Romaanse kapitelen in St-Benoît-sur-Loire, de middeleeuwse vakwerkhuizen in Vieux-Blois en de schitterende gotische kathedraal in Bourges.