Lever als regulator van de gezondheid

De lever – A. Vogel ‘Op het platteland opgegroeid, leerde ik mij met dieren en planten vertrouwd te maken. Mijn vader en grootmoeder waren goed bekend met kruiden en al als kind kende ik de centraal-europese medicinale planten zeer goed. Ook leerde ik al vroeg de regels van de volksgeneeskunde kennen. De schoolkennis waardeerde ik als goede basis. De natuur zelf was echter mijn meest geliefde universiteit. Al op jeugdige leeftijd kwam ik door mijn weetgierigheid in vreemde landen om het verband tussen voeding, levenswijze, constitutie en ziekte te bestuderen. Mijn ervaringen in Afrika, Azië, Noord-, Midden-en Zuid-Amerika, bij steppe- en oerwoudvolken bewezen mij, dat de natuur met vaardige leiding en steun meer kan dan de vermeende kunst van de mensen. Tien jaren lang heb ik de mogelijkheid gehad om in mijn eigen Kurhaus aan het ziekbed de grote superioriteit (of successen) van natuurlijke, biologische methodes in vereniging met een goedgekozen voedingstherapie bevestigd te zien. Ik heb ervaren, dat voor elke goede waarnemer de natuur de beste leermeesteres is en blijft.’ (bron: tekst flap binnenzijde) Recensie De auteur is de bekende Zwitserse natuurgenezer, wiens boek “De Kleine Dokter” enerzijds miljoenenoplagen in vele talen, anderzijds heftige kritiek van artsen en anderen gekregen heeft. Dit boek is van dezelfde strekking als “De Kleine Dokter”. De stijl ervan wordt goed getypeerd door de kwalificatie die de destijds bekende homeopaat/natuurarts Benthem Oosterhuis van Vogel geeft: “een uitstekend causeur”. Louter blijmoedigheid en optimisme uitstralend vertelt de auteur achter elkaar door over de lever en van alles en nog wat dat daarmee te maken heeft: spijsvertering en voeding, kruiden, galsteenkolieken, lijnzaad- en vele andere oliën en vetten en hun invloed op de lever, het nut van lichaamsbeweging en zo voort. De vertrouwdheid met de natuur waarom de auteur bekend is, straalt overal van de tekst af en de adviezen die hij geeft getuigen van ervaring en gezond verstand. Van enigerlei argumentatie of relativering is in de tekst geen spoor te vinden; lezers die niet van meet af aan bereid zijn hun vertrouwen te geven aan Vogel zullen aan dit boek geen boodschap hebben. (NBD|Biblion recensie, Dr. H.S Verbrugh)