Langs de rafels van mijn bestaan

"Van de ene dag op de andere ben ik vijf jaar geleden binnen een doktersconsult van tien minuten van de wij werkenden in de zij niet-werkenden terechtgekomen. Ik heb sinds die dag harder gewerkt dan al die jaren daarvoor. Aan mijn eigen herstel én aan mijn betekenis voor de samenleving. Wij die werken blijken de mensen die geld verdienen, zij die niet werken blijken de mensen die alleen maar geld kosten. Waarde wordt in onze cultuur blijkbaar uitgedrukt in geld. Ik heb gevoeld dat er veel kracht, consequent eigenwijs gedrag en doorzettingsvermogen voor nodig zijn om niet in die tornado van wij en zij meegesleept te worden. Het ommetje van wij naar zij naar wij kan in een vicieuze cirkel uitmonden óf ik kan in mijn eigen kracht gaan staan. En dan voel ik pas goed de tegenstroom."

Vanuit deze wetenschap en zekerheid vertelt Margriet het verhaal van haar pad naar bewustwording. Ze neemt ons mee op haar zoektocht, weg van de gebaande paden en gevestigde ideeën. Ze gaat haar eigen gang. Volgt heel duidelijk haar eigen gevoel naar de essentie en kern van haar ziel. Dit verhaal gaat verder waar anderen stoppen. Terwijl ze de dood recht in de ogen kijkt, beschrijft ze wat dat betekent. Dit prachtige verhaal is heel persoonlijk én universeel herkenbaar omdat we allemaal onze problemen tegenkomen die om een reactie en antwoord vragen. Ze geeft geen handleiding, geen richtlijnen, want dat moet ieder voor zichzelf doen, op zijn eigen manier zijn weg gaan.
Ze geeft inzicht in de ziel. Het is rechtstreeks vanuit de ziel geschreven. Niet meer vanuit het ego. Hoe gaan we met veranderingen om. Je gezicht wordt meestal bepaald door anderen. Zij geeft het haar eigen gezicht. Een geruststelling. Van ziel tot ziel. Die tocht van vallen en opstaan is meeslepend. En op een vreemde manier ook hoopgevend. Haar boek is adembenemend, krachtig, aangrijpend en vooral heel inspirerend.