Kirillov of de zin van het bestaan

Frank Kober en Julian Nagel, twee studenten aan de universiteit van Frankfurt am Main, zijn elkaars beste vrienden. Met hun studie lijken ze geen haast te hebben. Wat hen bezighoudt is de kwestie hoe je een goed leven kunt onderscheiden van een slecht leven. Bij alles wat ze doen, vragen ze zich af wat de zin is van het bestaan.Terwijl Frank zich steeds meer op de praktijk van het goede leven lijkt te richten, houdt Julian zichzelf en zijn vrienden in de ban met merkwaardige verrassingen, vreemde uitspraken en onverwachte provocaties. Daarbij verwijst hij steeds vaker naar het manifest van ene Andrej Kirillov, waarop hij, en vooral Frank, volgens een aantal Russische kennissen griezelig veel lijkt. Tijdens een uitstapje poneert Julian de stelling dat zelfmoord de enige echt zinvolle daad is. Kort daarna nemen de vrienden deel aan een demonstratie tegen kernafvaltransporten. Tijdens een schermutseling met de politie probeert Julian zijn woorden in daden om te zetten. Daarbij brengt hij echter niet zijn eigen leven in gevaar, maar wel dat van zijn hartsvriend Frank. De zoektocht naar de zin van het bestaan lijkt te eindigen in een zinloze daad van geweld. // Recensie(s) :De derde roman van de Duitse auteur (1967) speelt in het studentenmilieu van Frankfurt/M, waar de begin-twintigers Frank Kober en Julian Nagel en hun intellectuele vriendenkring op zoek zijn naar de zin van het leven. Vooral Julian manifesteert zich verbaal. Hij poneert de ene wonderlijke gedachtegang na de andere. De mensheid is een groot kankergezwel, meent hij bijvoorbeeld, en het streven naar geluk en welbevinden stimuleert de groei daarvan. Op grond van een programmatisch geschrift van een Russische denker Andrej Kirillow (een allusie op ingenieur Kirillow in Dostojewski's 'Demonen'), pleit hij voor zelfmoord als de enige weg om je niet in schuldige economische machinaties te verstrikken. Voortdurend ontkiemen nieuwe filosofische programma's, maar niets bevredigt. Een prachtig verteld tragikomisch verhaal vol ironische distantie waarmee Maier de 'ziekte van de jeugd' diagnosticeert; tevens een boeiend beeld van hedendaags (Duits) studentenleven.