Keldermans

In de eerste plaats wil ik blijk geven van mijn erkentelijkheid jegens de uitgever (waarbij ik wel zo mijn bedenkingen heb), dat ik me middels deze brief op de achterflap rechtstreeks tot u kan wenden. In uw handen hebt u een ware geschiedenis, waarover ik niet in finesse wil treden, want eigen roem stinkt, al hield meneer Draaisma in de Peugeot 504, als we met vaders verzetshelden op expeditie gingen, er andere opvattingen op na. Zou ik net als Diderot een encyclopedie samenstellen, wat niet denkbeeldig is, want ook ik ben filosoof, volstond ik het lemma Niedekker met de volzin van Van Zandbergen, want die komt aan, ik bedoel die zin, als een klassieke opdoffer, en die moet je weten te doseren. Let wel, het draait hier om míjn Niedekker, de echte Niedekker, en niet om die andere Niedekker, de valse Niedekker, die met ene Naayer steden afschuimt, dat zijn twee schuinsmarcheerders van het meest smakeloze allooi, aan wie ik geen woorden vuil wil maken, en voor de aardigheid moet u die twee namen eens op u laten inwerken, dan weet u wat ik bedoel. Dat riekt naar smeerpijperij en daar hield vader niet van, en ik ook niet. Maar mijn Niedekker, of zo u wilt de echt Niedekker, schrijft boeken die ertoe doen, soms zelfs voorzien van foto's van onze Naaijer, zeg maar de echte Naaijer, met 'ij' en niet met 'y'. Maar het frappeert me dat míjn Niedekker, de echte Niedekker, zijn boeken laat verschijnen bij Vassallucci, waar ze zo hun bezigheden en liefhebberijen hebben, en dan hoek ik u niets meer uit te leggen. Voor dit bedrijfje zou vader maar één woord weten: stinkuitgeverij. Enfin, ik ben Keldermans, en ik sta niet op de foto, want een mens moet in het verborgene leven.