Ik had geen naam

Als jongetje wordt Dave zwaar mishandeld en misbruikt door zijn aan alcohol verslaafde moeder. Ze dreigt hem te zullen vermoorden - en doet dat ook bijna. Zijn vader wendt zijn ogen af. Na jaren van gruwelijke martelingen wordt Dave eindelijk uit huis geplaatst. Wanhopig op zoek naar iemand die van hem houdt, zwerft hij van het ene pleeggezin naar het andere. Ten slotte durft hij de confrontatie aan met zijn moeder, waarbij haar geheime leven wordt onthuld. Zal Dave in staat zijn de ketenen van zijn tragische jeugd van zich af te schudden? Recensie(s) De auteur verteld op aangrijpende wijze hoe hij stelselmatig door zijn verslaafde en sadistische moeder werd beroofd van zijn identiteit, uit het gezin werd verstoten en allleen nog maar 'Het' werd genoemd. Het bizarre levensverhaal van Dave Pelzer laat zien hoe een dergelijk jeugdtrauma, gebaseerd op totale geestelijke en lichamelijke mishandeling, enerzijds leidt tot ontwrichting en problematisch gedrag, met name in het aangaan en onderhouden van relaties, maar anderzijds door doorzettingsvermogen en (in het geval van Pelzer) een persoonlijk geloof in God uiteindelijk toch kan leiden tot de opbouw van een gelukkig gezinsleven. De auteur hoopt dan ook "vrede te vinden in de wetenschap dat ik heb voorkomen dat de kanker voortwoekert in degenen die ik liefheb". De nogal nadrukkelijk op Amerikaanse leest geschoeide schrijstijl maakt het verhaal (ook in de vertaling) onterecht veelal ongeloofwaardig. Doel van de auteur is het immers zijn lotgenoten te helpen menig vicieuze cirkel (eindelijk!) te doorbreken. Bevat diverse 'epilogen'. (Biblion recensie, G. Brandorff)