Ik ben niet zoals ik was

Je loopt mee met het leven van Carin vanaf haar puberteit. Haar moeder krijgt borstkanker en overlijdt daaraan. Het zijn de jaren zeventig/tachtig. In die tijd werd niet over kanker gesproken. Mede daarom heeft het een grote impact op haar. Als kind ondervond je toen gewoon de dingen zelf, ook hoe je met het verlies van een ouder moest omgaan of hoe het met vriendjes moest. In het boek kom je de typische gewoontes uit die tijd tegen; wie kent niet de fresia’s met hun sterke geur? Veel later beleeft ze opnieuw het proces als een goede vriendin hetzelfde overkomt. Gelukkig is het dan een andere tijd; maar willen mensen die in de laatste fase van behandelen zitten er wel over praten? Als ze zelf een slecht bericht krijgt neemt ze, door ervaring wijzer geworden, een rigoureus besluit. Je beleeft met haar de fases van puber, volwassen vrouw en moeder, waarbij borstkanker de rode draad is. Carin gaat op een eigen wijze om met deze gebeurtenissen. Ze schrijft ze op en ordent zo haar emoties. Haar verhaal is bijzonder om te lezen, ook al heb je andere ervaringen in je leven. Het verhaal raakt je, hoe dan ook.