Hoop voor de naakte mens abdijgesprekken met Omer Tanghe

* Boeiende gesprekken met een gedreven man
*
Over inzet in humanitaire actie en politiek
*
Signalen voor spirituele herbronning en hernieuwd engagement
‘In Sarajevo ben ik aan de dood ontsnapt toen sluipschutters onze AZG-jeep onder UNO-vlag aan flarden hebben geschoten. Hun job bestond erin om van 8 tot 12u en van 14 tot 18u mensen neer te knallen. Het waren mensen die vóór de oorlog werkten als leraar, als bankbediende of als fabrieksarbeider. Moordenaars die ook een moeder hebben. Afgrijselijk. Ik heb de slachtpartijen in Kismayo en in Ruanda gezien. Ik bezocht de hongerkampen in Ethiopië, en opereerde tijdens beschietingen in Angola en Liberia. In Cambodja verrichtten we amputaties in de vluchtelingenkampen. Wanneer je dan terugkomt ben je dezelfde niet meer. Ik heb mijn praktijk als chirurg in onze welvaartsstaat vaarwel gezegd om als politicus te sleutelen aan de oorzaken van al dat geweld. De politiek zie ik als een forum waar ik kan getuigen van de toestanden die ik overal in de wereld waarneem. Ik wil meehelpen een brug te slaan tussen humanitaire actie en de politiek...’
Zo spreekt de 48-jarige Reginald Moreels, chirurg, van 1986 tot 1994 voorzitter van Artsen Zonder Grenzen en sinds 1995 staatssecretaris voor ontwikkelingssamenwerking.
Tijdens de Vlaamse Kerkdagen te Ieper in mei 1997 gaf hij een ophefmakende getuigenis over politiek en ethiek. Hij werd ingeleid door Omer Tanghe, missioloog en gedurende 30 jaar actief in de evangelisatie en ontwikkelingssamenwerking.
In wat zij ‘abdijgesprekken’ noemen bevraagt Omer Tanghe in de abdij van Zevenkerken de arts en de oorlogschirurg, de politicus en de mens Reginald Moreels die aan de ‘naakte’ mens van vandaag signalen wil geven voor spirituele herbronning en engagement in dienst van deze mens.