Het taallerend kind

De geboorte en het opgroeien van een kind is voor ieder die dat van nabij meemaakt, een indrukwekkend, wonderbaarlijk gebeuren. Een van de verbazingwekkende aspecten van dat opgroeien is de manier waarop een kind de taal van zijn omgeving, zijn moedertaal verwerft. Een pasgeboren kind is letterlijk sprakeloos, maar het duurt niet zo heel lang of het begint tot hem gerichte taaluitingen te begrijpen en zelf klanken te produceren, dan woorden en tenslotte zinnen. Zo ontwikkelt het kind zich ongeveer tussen het tweede en het zesde levensjaar als het ware spelenderwijs tot een volwaardig taalgebruiker. Alleen al als men bedenkt hoeveel moeite en tijd het een volwassene kost om een beetje behoorlijk een vreemde taal te leren, is er bij het moedertaalverwerving sprake van een raadselachtig gebeuren. En het raadsel wordt alleen maar groter als blijkt dat er bij moedertaalverwerving absoluut geen sprake is van pure na-aperij, maar dat een kind leert op een creatieve manier met zijn moedertaal om te gaan: al vrij vlug is het kind in staat uitingen te procuderen die het nooit eerder gehoord heeft. Het lezen van dit boek leidt mede tot een eerste oriëntatie op de onderscheiden disciplines van de taalwetenschap. Het boek veronderstelt geen specifieke taalkunidge voorkennis en is geschreven voor een breed publiek.