Eigenzinnig alfabet

Aan het begin van de alfabetisering is de ongeletterde traag en moeizaam aan het spellen. Hij probeert zich zo raak mogelijk uit te drukken en wil kort en goed naar buiten brengen wat in zijn binnenste op verwoording wacht. Aan het eind van de alfabetisering doet de zo geletterde schrijver precies hetzelfde. Zet de een naast de ander en het zal opvallen dat hun schrijfritme even traag, en hun onzekerheid even groot is.' In 1989 verruilde Brigitte Raskin haar loopbaan als lerares en journalist voor het schrijverschap. Niettemin blijft ze voor verschillende bladen persoonlijke teksten over verschillende onderwrpen schrijven. In Eigenzinnig alfabet bundelt Raskin teksten van nu en van vroeger. Het is een verzameling 'klein proza' en een doorlichting van wat ze in artikelen over Aarschot, het Boek en Cuba te lezen. Of over Jozef Deleu, euthanasie en het feminisme, over Simone Signoret en Noord-Ierland. Sommige teksten verschenen in het fameuze tijdschrift de nieuwe, in Weekend Knack of in Dietsche Warande & Belfort. Deze teksten zijn soms journalistiek, soms literair. Maar altijd verhalen ze over een stukje leven. Met al de letters van het alfabet probeert Raskin zo eerlijk, zo raak en zo goed mogelijk uit te drukken wat in haar binnenste op verwoording wacht. Zo is Eigenzinnig alfabet niet alleen een originele tijdsschets, maar evengoed de onzekere autobiografie.