Eerst biefstuk, dan lamsvlees / Memo Reeks

Ruud Bunnik (1932) treedt zelden op de voorgrond. Maar wie maar enigszins thuis is in vooruitstrevend katholiek Nederland kent hem. Naar het seminarie gegaan om parochiepriester te worden, werd hij na zijn wijding in 1957 naar Nijmegen gestuurd om Engels te gaan studeren. Dit vak heeft hij vrijwel zijn hele werkzame leven gegeven, eerst aan het aartsbisschoppelijk kleinseminarie in Apeldoorn, daarna aan het Nederrijncollege in Arnhem. Tot zijn pensioen was hij bovendien dekenaal assistent in die stad.Maar naast zijn gewone werk heeft Bunnik aan de wieg gestaan van een groot aantal initiatieven die in de afgelopen decennia zijn genomen om meer ruimte in de kerk te maken en te houden. Hij was één van de belangrijkste deelnemers aan de celibaatsdiscussie in de jaren zestig, tolk-vertaler bij het Pastoraal Concilie (1966-1970), vanaf het begin actief in Open Kerk (1974-2006), de Acht Mei Beweging (AMB, 1985-2004) en de Vereniging voor Pastoraal Werkenden. Als lid van de redactie van het opinieblad De Bazuin was hij sterk betrokken bij de beschuldiging van antisemitisme en de daarop volgende rechtszaak.Hij was de ‘aanstichter’ en dus ook lid van de zeer actieve AMB-commissie Mensenrechten in de Kerk, na 2004 voortgezet als Werkverband voor de Rechtscultuur in de Kerken.De memoires van Ruud Bunnik zijn het verhaal van een intens betrokken insider, die het motto van Open Kerk: ‘kritische trouw’, heel zijn leven gestalte heeft gegeven.