Een Wereldtaal

Even leek het erop dat het Esperanto een kans maakte, vooral in Nederland. Daar werd de beoogde wereldtaal zelfs door Kees van Kooten en Wim de Bie in een Teleaccursus aan de man gebracht. Maar wat is er nu nog over van het ideaal? Aan het eind van de negentiende eeuw gaf een joodse oogarts uit Warschau een onooglijke brochure uit over een nieuwe, door hemzelf ontwikkelde wereldtaal: het Esperanto. Binnen korte tijd lukte het Lejzer Zamenhof om over de hele wereld bevlogen volgelingen aan te trekken die op hun beurt ook weer zendingswerk gingen verrichten. Na een paar jaar had hij een internationaal netwerk opgebouwd van sprekers van zijn taal. De kans dat het Esperanto ooit nog een echte wereldtaal zal worden lijkt allang verkeken, maar tot in onze tijd kent het nog enkele duizenden sprekers over de hele wereld. Wat bewoog en beweegt die mensen zich belangeloos in te zetten voor een ideaal dat hopeloos lijkt? Waarom besloten sommigen een heel leven te leiden in een kleine, maar internationale kring van mede-esperantisten? Wie waren die mensen, die romans schreven, scholden, oreerden en vergaderden in een taal die bijna niemand verstond? Een wereldtaal vertelt de intrigerende geschiedenis van een kunsttaal die al ruim een eeuw bewondering maar ook lachlust en zelfs afkeer wekt. We maken kennis met de belangrijkste ideologen, dichters, leraren, en met enkele van de talloze 'verbeterde' wereldtalen die het Esperanto kwamen beconcurreren. En hoe zorgden mensen als Willem Drees ervoor dat Nederland al snel een van de centra van de beweging werd?