Een onmogelijke herinnering

Door politiek asiel zijn de Chile­nen Rafael en Tofio onafhanke­lijk van elkaar in Nederland te­rechtgekomen. Aan de hand van gesprekken die zij met elkaar voeren, met Ia Tana, de vriendin van Tofio, en hun Nederlandse vertrouwensman Laurens, wordt hun verleden gerecon­strueerd. In de roman staat het verhaal van Rafael centraal: zijn werk binnen de revolutionaire organi­satie voor en na de coup; zijn verhouding met la Innombrable, bij wie hij een kind verwekt; zijn vlucht uit Chili. Volledig in be­slag genomen door zijn verle­den, dat in meerdere opzichten onbereikbaar is, is Rafael niet in staat zich in zijn ballingsoord aan te passen. Dit in tegenstel­ling tot Tofio, die gelukkig sa­menleeft met zijn vriendin, een studie volgt en vertrouwen heeft in de toekomst. Wanneer in 1983 de dictatuur in Chili lijkt te vallen, treft Tofio voorbereidingen voor de terug­keer naar zijn land. Rafael komt tot de conclusie dat hij niets heeft om naar terug te keren en laat zich nationaliseren. Pas wanneer hij zich, aan het slot van de roman, heeft neergelegd bij de overtuiging dat het leven zinloos is, lijkt hij zich definitief te hebben losgemaakt van zijn verleden en kan ook hij zich in­stellen op een nieuwe toekomst.