Een inleiding in de iconografie

De iconografie is die richting in de kunstgeschiedenis die zich bezighoudt met de onderwerpen in de beeldende kunst, en hun betekenis. Het is een nog relatief jong vakgebied, dat zich vooral in de afgelopen decennia ontwikkelde. Vooral bij kunstwerken uit vroeger tijden treffen we vaak voorstellingen aan van een zinnebeeldig karakter, waarvan de inhoud de moderne beschóuwer niet zo ééntwee drie duidelijk is een 17de eeuwse schilder bijvoorbeeld een vrouw met een leeg weg schaaltje afbeeldt, is de kans groot dat hij daarmee niet zomaar een aardig tafereeltje uit het dagelijks leven wilde weergeven. Deze eenvoudige inleiding geeft een helder overzicht van de theorie van het iconografisch onderzoek, en hoe centrale begrippen als symbool en allegorie kunnen worden opgevat. Daarnaast is grote aandacht besteed aan praktische kennis: literaire bronnen van onderwerpen in de kunst, iconografische handboeken, en de vraag 'Hoe komen we snel aan ons basismateriaal voor iconografisch onderzoek'. Ook de bibliografische informatie maakt deze inleiding tot een goed instrument om zich snel te oriënteren in de iconografie. Omdat het kunstwerk en zijn betekenis onlosmakelijk verbonden is met de denk- en leefwereld van de kunstenaar en zijn tijd, is deze richting in de kunstgeschiedenis ook van groot belang voor cultuurhistorici en literatuurhistorici.