DOODGEWOON DIGITAAL

Communicatie en informatie lijken de nieuwe buzzwords te zijn. Iemand noemt ze en iedereen begint te praten over de digitale toekomst die ons toetacht of dreigend op ons afkomt. Toch zijn informatie- en communicatietechnologie niet alleen maar zaken die ons overweldigen. De overheid kan soms in meer en soms in mindere mate de ontwikkelingen sturen. Daarbij stelten politieke partijen een aantal uitgangspunten centraal: toegankelijkheid, bescherming, werkgelegenheid en kwaliteit van arbeid, democratisering, kwaliteit, pluriformiteit en onafhankelijkheid van informatievoorziening. Doodgewoon digitaal gaat over politiek en nieuwe media. Hoe kan de politiek de tweedeling tussen information-haves en -have nots voorkomen? Bereidt het onderwijs leerlingen wet voldoende voor op de technologische ontwikkelingen? Is het proces van liberalisering een gevaar voor de toegankelijkheid van de elektronische snelweg? Kan Nederland in de toekomst nog wet voorkomen dat ons Land wordt overspoeld met kinderporno en racistische uitingen? Kijken we in de volgende eeuw nog televisie? Gaat directe democratie indirecte democratie vervangen? Is Big Brother watching us? Op at deze vragen, en nog vele andere, heeft Doodgewoon digitaal een eerlijk en verfrissend antwoord. Het boek werd door Felix Rottenberg voorzien van een nawoord.