De schatten van Reşo

‘De schatten van Reşo’ geeft een doorkijkje naar de Nederlandse maatschappij bezien door de ogen van Turkse Nederlandse arbeidsmigranten in de jaren '80 en '90. Het titelverhaal won een Turkse prijs. Duistere Kemal gaf een bevel om zijn telefoon te brengen. Eén van zijn mannen haalde direct zijn telefoon. Hij legde de vijf kilo zware telefoon hardhandig op de motorkap van de Mercedes waardoor er een deuk ontstond. Het kon Kemal niets schelen. We keken allemaal naar Kemal. Hij draaide een nummer wat met een negen eindigde. Kemal werd plotseling boos: “Ze hebben de toets negen niet geplaatst op deze fucking telefoon.” Niemand zei wat. “Hoe kan het zo zijn dat een telefoon van vijfduizend gulden geen toets negen heeft? “Mag ik ook even kijken?”, vroeg ik. Arbeidsmigrant Muzaffer Söylemez vond dat er te weinig gelachen werd. Daarom schreef hij humoristische verhalenbundels. Söylemez bracht zijn beschouwing van de Nederlandse maatschappij met een knipoog. Ook de Turks Koerdische samenleving in Nederland ontkomt niet aan zijn humor. Dit alles heeft geleid tot twee charmante bundels met verhalen. Deze werden in 1995 in het Turks uitgegeven. Met het verhaal ‘Reşo’nun Hazineleri’ won hij een prijs van Millyet, een Turkse krant. In 2018 besloten Muzaffer en zijn dochter één van de bundels ook in het Nederlands uit te geven. Helaas overleed Muzaffer te vroeg en besloot zijn dochter om samen met de rest van de familie zijn droom waar te maken.