De rollen van de Dode Zee

Hoe zagen het Jodendom en zijn heilige Schriften eruit in de tijd van Jezus en zijn apostelen? Toen in 1947 nabij de Dode Zee manuscripten van meer dan tweeduizend jaar oud ontdekt werden, koesterden velen grote verwachtingen over de verschuivingen die deze teksten zouden teweegbrengen in de studie van het vroege christendom. Dat het meer dan een halve eeuw duurde voor alle teksten toegankelijk werden gemaakt voor het grote publiek, gaf vrij spel aan de wildste theorieën. De volledige publicatie van alle teksten, die in 2010 afgerond werd, ontkrachtte deze speculaties, maar toonde tegelijk aan dat deze eeuwenoude manuscripten ons een uniek inzicht verschaffen in de tekstontwikkeling van het Oude Testament en in de religieuze achtergrond van het Nieuwe Testament. Dit boek bevat de neerslag van de tweedaagse Vliebergh-Sencieleergang, sectie Bijbel, georganiseerd door de Vlaamse Bijbelstichting en de Faculteit Godgeleerdheid op 17 en 18 augustus 2010 in Leuven. Tijdens deze studiedagen maakten experts en jonge onderzoekers de balans op van zestig jaar onderzoek naar de rollen van de Dode Zee en verkenden nieuwe wegen voor de Bijbelwetenschap van de toekomst. In tien bijdragen beschrijven Hans Debel, Eibert Tigchelaar, Marc Vervenne, Albert Hogeterp, Bénédicte Lemmelijn, Jacques Van Ruiten, Florentino García Martínez en Martijn Steegen achtereenvolgens de ontdekking en het corpus van de teksten, de ruimere context waarin ze gesitueerd moeten worden, hun relevantie voor een beter begrip van de dynamische teksttraditie van het Oude Testament en hun werkelijke belang voor de studie van het Nieuwe Testament