De opsporingsfunctie binnen de gebiedsgebonden politiezorg / Politiekunde / 10

Deze uitgave behelst een inventarisatie van de inspanningen in een viertal regiokorpsen om de opsporing beter af te stemmen met de gebiedsgebonden basispolitiezorg. Gedurende het afgelopen decennium hebben de regiokorpsen veel geïnvesteerd om de vormgeving van de gebiedsgebonden politiezorg. Later is het besef gegroeid dat de opsporing daarvan een integraal bestanddeel zou moeten uitmaken, maar ook dat - omgekeerd - effectieve opsporing gedegen gebiedskennis veronderstelt. Veel korpsen zijn daarom op zoek gegaan naar effectieve vormen of structuren om beide 'processen' beter op elkaar af te stemmen of, waar mogelijk, zelfs te integreren. Oplossingen daarvoor variëren van volledige integratie in nieuwe organisatorische eenheden tot betere samenwerking en afstemming via co-locatie of personele uitwisseling. In dit onderzoek worden de ervaringen, knelpunten en oplossingen met al die varianten beschreven. Dat levert een aantal inzichten op die voor alle korpsen van beland zijn en die onverminderd actueel zijn. Gebiedsfunctionarissen en rechercheurs - leert ook ander onderzoek - hebben in het algemeen verschillende attitudes en werkwijzen, hetgeen enerzijds de onderlinge samenwerking bemoeilijkt, maar anderzijds samenwerking bijzonder vruchtbaar kan maken als competenties elkaar aanvullen en versterken. Ook de mogelijke dilemma's die daarbij aan de orde zijn, zoals de vertrouwensrelaties van gebiedsfunctionarissen in de wijk, komen aan bod. Geconcludeerd wordt dat goede samenwerking eerst en vooral een kwestie is van persoonlijke interesse en interne netwerken. Maar tegelijk is ook de organisatiestructuur van invloed. Met name de vorming van integrale team (b)lijkt in dit verband perspectiefvol. De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid, de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van Politie & Wetenschap.