De muze Ine Veen

Henk van der Meyden: 'In deze snelle tijd van 'wegwerpartiesten'en idols is het een verademing stil te staan bij iemand die al tientallen jaren op geheel eigen wijze aan de top staat. Doek op voor Ine Veen, de multi-kunstenares die zich dankzij een ijzeren discipline, een vurige passie voor de kunsten en door betoverende talenten, onderscheidde. Verbijsterend indrukwekkend is haar veelzijdigheid. Zij schitterde als een beeldschone klassieke ballerinia en had daarmee internationaal succes of dat nu in Het Zwanenmeer of Les Sylphides was. Zij zweefde over de planken van Nederlandse en Duitse theaters maar ook het publiek in het mondaine Monte Carlo, basis van het ballet Russe, lag aan haar voeten. Zij boekte prachtige successen in toneelstukken De markiezin van Arcis met Ko van Dijk, Mary Dresselhuys, Poker met Ton van Duinhoven, De koopman van Venetië en Jean Anouilh's Gestrafte liefde etc. Haar derde carièrre was de schilderkunst. Als heel jonge meisje legde zij hiervoor al de basis. Het was de fijnschilder Jean Thomassen die bij haar het vuur voor het schilderen deed oplaaien. Zij werd zijn muze. Reeds in de jaren zeventig schreef ik op mijn pagina Privé in De Telegraaf een artikel met de intrigerende kop 'Het mysterie Ine Veen', waarin beschreven werd dat Nederlands 'mooiste actrice' die zoveel opzien had gebaard in Blue Movie nog altijd single was. Een goede biogafie moet ook altijd een geheim bevatten. En dat geheim is er. Auteur Adrian Stahlecker beschrijft hoe Ine Veen na vijftig jaar ontdekt wie haar echte vader was.'