De last van veel geluk

Het uitzonderlijke verhaal dat in De last van veel geluk verteld wordt begint in 1555 en eindigt in 1702, als de bloeitijd van de Nederlandse Republiek voorbij is. In deze periode hebben zich vooral de gebeurtenissen afgespeeld die lange tijd tot de vaste vaderlandse overlevering behoorden, maar tegenwoordig in het onderwijs nog maar weinig aandacht krijgen. En daardoor dreigt een wezenlijk element in onze cultuur verloren te gaan, want het verhaal van de opstand tegen de Spanjaarden, de onafhankelijkheid van Nederland en de ongekende bloeiperiode tijdens de Gouden Eeuw geven ons alle reden trots te zijn op ons verleden. Dit glorieuze tijdvak wordt op superieure wijze tot leven geroepen door A.Th. van Deursen, de grootste kenner van deze periode. Op ingetogen, maar gepassioneerde wijze weet hij als geen ander de lezer mee te trekken in het fascinerende verhaal over deze unieke periode uit onze geschiedenis. Prof. dr. A.Th. van Deursen (1931) is emeritus hoogleraar nieuwe geschiedenis aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Van hem verschenen eerder onder meer Mensen van klein vermogen, Een dorp in de polder en Maurits van Nassau. ‘Eindelijk weer het verhaal bij betekenisloos geworden jaartallen. (...) een goed lopend en inlevend verhaal. Van Deursen is een heel goede verteller.’ NRC Handelsblad ‘Dit is een prachtig boek. Op elke pagina is Van Deursen heel persoonlijk aanwezig en toch gaat hij nergens pontificaal voor zijn object staan. Er is niemand die zo helder het verhaal van de geschiedenis kan vertellen.’ Historisch Nieuwsblad ‘Ik zou niet zo gauw iemand kunnen bedenken die zo veel kennis en zo veel persoonlijke opvattingen met zo veel ogenschijnlijk schrijfgemak in een geschiedverhaal van driehonderdvijftig bladzijden weet onder te brengen.’ de Volkskrant ‘Van Deursen heeft als geen andere Nederlandse historicus van zijn generatie de zeventiende eeuw een gezicht gegeven.’ Vrij Nederland ‘Van Deursen is een groot verteller, die erin slaagt de aandacht van de lezer gespannen te houden. Hij weifelt nooit, is overtuigd van het oordeel dat hij velt.’ Het Parool