De grap van de graancirkel

'Zijn graancirkels mensenwerk?' Deze vraag staat centraal in het tweede graancirkelboek van Robert Boerman. In 'De Grap van de Graancirkel' gaat de auteur er vanuit dat alle graancirkels door mensen gemaakt worden. Graancirkels zijn mensenwerk en stap voor stap wordt uitgelegd hoe je zelf een graancirkel kunt maken. Gaandeweg het boek wordt duidelijk dat een aantal zaken niet eenvoudig te verklaren zijn, want wat te denken van al die biofysische afwijkingen die in graancirkels gevonden zijn? Afwijkingen die ook in windschade gevonden zijn en in een graanveld zonder cirkel. En waarom maakt men graancirkels op leylijnen en welke rol spelen lichtbollen? Of moeten we spreken van stofdeeltjes? Kan men de groei van graan manipuleren of heeft dat met de in graancirkels gemeten frequenties te maken? Speelt de plasma-vortex theorie van prof Meaden nog een rol en wat heeft het ontstaan van graancirkels met een Amerikaanse uitvinding te maken? En wat is de link tussen beide onderwerpen en de lichtbol-theorie van Haselhoff? In 'De Grap van de Graancirkel' worden diverse zaken beschreven die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, echter door al deze zaken te combineren is de auteur er in geslaagd een geheel andere kijk op het graancirkel fenomeen te geven. Zijn graancirkels inderdaad mensenwerk zoals de subtitel van het boek doet vermoeden of komen ze op een andere manier tot stand? Dit boek tracht op basis van een 13-jarige studie antwoorden te geven op de vele vragen die in de loop van de jaren gerezen zijn. De belangrijkse vraag is wellicht: 'Wie zijn de graancirkelmakers?' Het antwoord is te vinden in 'De Grap van de Graancirkel'.