De Gentse bruid

Isabella is de dochter van Filips van Bourgondië en de kleindochter van de Habsburgse keizer Maximiliaan van Oostenrijk. Ze groeit op aan het hof van haar tante Margaretha, landvoogdes der Nederlanden. Puur vanuit dynastieke motieven wordt Isabella in 1514, onder de naam Elisabeth, uitgehuwelijkt aan koning Christiaan II van Denemarken.
Ze is de tweede keus van Christiaan; ze is pas dertien en staat in de schaduw van Duveke, de maîtresse van de Deense koning, wier moeder Sigbrit grote invloed aan het hof heeft. Toch weet ze ondanks haar aanvankelijke isolement langzaam maar zeker de harten van haar onderdanen en haar man voor zich te winnen. Zelfs als haar man in ballingschap moet gaan en als hij zich tot Luther bekeert, zeer tegen de zin van haar katholieke familie, blijft ze hem onvoorwaardelijk steunen.
De Deense auteur Dorrit Willumsen schetst in De Gentse bruid met realistische finesse een historisch portret van het leven aan het zestiende-eeuwse Deense hof, binnen de bredere context van de politieke geschiedenis van Europa, met zijn vorstenhuizen die hun macht consolideren en de ophanden zijnde religieuze omwentelingen. Vooral echter concentreert ze zich in haar roman op de van haar bekende wijze, met inleving en subtiel gevoel voor psychologie, op het innerlijke proces van het jonge adellijke meisje dat zich tegen de stroom in ontwikkelt tot een sterke vrouw en onverzettelijke vorstin.