De evolutie van het heelal

In de vorige eeuw ontdekte Darwin dat de levende wezens die de aarde bevolken zich in een tijdsverloop van miljoenen jaren vanuit primitieve vormen ontwikkeld hebben. In onze eeuw realiseerden sterrenkundigen zich dat de sterren en het heelal evenmin eeuwig en onveranderlijk zijn - sterren worden geboren, leven, sterven, en uit hun ‘as’ ontstaan steeds weer nieuwe generaties sterren. Hubert Reeves onderzoekt de fascinerende implicaties daarvan en beschrijft de verschillende evolutie-fasen in de geschiedenis van het universum; van de ‘kosmische’ fase in de eerste ogenblikken, toen energie in materie overging, tot de ‘biologische’ fase, waarin uit de materie leven voortkwam. Hubert Reeves doceerde aanvankelijk astrofysica aan de universiteit van zijn geboortestad Montreal; later was hij een aantaljaren wetenschappelijk adviseur van de NASA. Sinds 1966 is hij verbonden aan Frankrijks beroemdste onderzoekorganisatie, het CNRS, en aan het centrum voor kernonderzoek in Saclay. Met De evolutie van het heelal verwierf Reeves internationale faam. De overweldigende ontvangst ervan door publiek en vakpers in Frankrijk, de Verenigde Staten en tal van andere landen vestigde zijn reputatie als dé tolk en pleitbezorger van de ontwikkelings-sterrenkunde. Van Hubert Reeves is ook bij Van Gennep verschenen De giftige steek van de kennis.