De Engelse patiënt

"De Engelse patiënt" is een roman geschreven door Michael Ondaatje, die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog in een verlaten villa in Italië. Het verhaal draait om vier hoofdpersonages: de mysterieuze en zwaar verbrande Engelse patiënt, die in een bed ligt en zijn verleden langzaam onthult; Hana, een jonge Canadese verpleegster die voor hem zorgt; Kip, een Indiase sapper die explosieven onschadelijk maakt; en de Italiaanse dief, die hen vergezelt. De roman verkent thema's als liefde, verlies, identiteit en de impact van oorlog op het individu. De Engelse patiënt, die zijn ware identiteit en verleden onthult door middel van flashbacks, is een centrale figuur die de levens van de andere personages met elkaar verbindt. Hana, die worstelt met haar eigen trauma's, vindt troost in de zorg voor de patiënt, terwijl Kip zijn eigen strijd aangaat met zijn loyaliteit aan het Britse leger en zijn culturele achtergrond. Ondaatje's schrijfstijl is poëtisch en gelaagd, met rijke beschrijvingen en een niet-lineaire vertelstructuur die de lezer uitnodigt om de diepten van de personages en hun ervaringen te verkennen. De roman is niet alleen een verhaal over de oorlog, maar ook een diepgaande verkenning van de menselijke geest en de complexiteit van relaties. "De Engelse patiënt" won verschillende literaire prijzen, waaronder de Booker Prize in 1992, en werd later succesvol verfilmd. Het boek wordt vaak geprezen om zijn emotionele diepgang en de manier waarop het de gevolgen van oorlog op de menselijke ervaring belicht. Deze omschrijving is met behulp van AI gegenereerd.