De Engel Met De Zonnebril

De engel met de zonnebril is een ontroerend en persoonlijk verhaal dat zich afspeelt vanaf het moment dat een man beseft dat zijn vrouw ten dode is opgeschreven. Het verdict van de arts vormt breuklijnen tussen wat ooit was en nu opeens niet meer is, tussen de binnen- en de buitenwereld, tussen het zijn en het niet langer vanzelfsprekende bewustzijn. Niet het verstand, maar emoties slaan de brug tussen toen en nu, tussen voor en na. Verdriet, drift, pijn en liefde geven aan de medische veroordeling een nieuwe, redelijke betekenis, een perspectief dat ondanks de ontregelende uitwerking van de ziekte, toch een zinnig bestaan oplevert, voor alle betrokkenen. Niet in het minst door de houding van de vrouw die in hoge mate zelf bepaalt hoeveel ze nog aankan in haar plotselinge bedreigde bestaan. Met het schikken van haar plaats in de geschiedenis, van haar individuele lot, vindt ze rust en kracht om het leven voluit te leven, tot de laatste onafwendbare hartenklop.Egbert van de Gronden (1954) is een Rotterdamse socioloog en werkt als adviseur voor het openbaar bestuur op het gebied van de leefomgeving. Zijn analytische en observerende kwaliteiten klinken door in zijn literaire stijl. Hij werkt inmiddels aan de biografie van een vermaard architect, zoekend naar de momenten in de ontwerppraktijk waarop taal een tastbare omgeving schept, en aan een tweede roman onder de werktitel 'Necrose'.