De aaibaarheidsfactor

De Aaibaarheidsfactor is een nooit overtroffen hoogtepunt in de Nederlandse Poezenliteratuur. Het boekje bevat onder meer de klassiek geworden "Test Huiskatten" (getest wordt op miauwvolume, spinvermogen, aanhaligheid, vleesverbruik, melkconsumptie, afwerking, fabricagefouten en wat dies meer zij) en "De zelfgebouwde kat", met de opsomming van benodigdheden (zoals 1 theemuts of ontbijtkoek, 2 invouwbare voorpoten, 1 strookje schuurpapier, etc.) en een aansluitschema. Een boek dat in niet één boekenkast van een poezenmens mag ontbreken. Kousbroeks kattenverhalen behoren tot de mooiste die hij geschreven heeft. Hij houdt van dieren en observeert ze niet alleen om ingenieus te kunnen speculeren over het verschil of de overeenkomst tussen mens en dier, maar werkelijk uit een soort verliefdheid. trouw De teksten over dieren uit "De Aaibaarheidsfactor" staan allemaal op hetzelfde hoge niveau. Dieren, maar Kousbroek zou ook over een potlood boeiend kunnen schrijven. - K. Schippers in Utrechts Nieuwsblad Het essay in zijn allerbeste en allerleesbaarste vorm. [Kousbroek beschikt] over een hoogst lenige geest, een brede, rijk geschakeerde belezenheid en het vermogen ook achter het ogenschijnlijk onbelangrijke het essentiële te zien. - C. Buddingh in Algemeen Dagblad Kousbroek blijkt een heel oorspronkelijk, want voortdurend verwonderd waarnemer. Hij is een echte essayist: zijn schrijven is ontdekken, hij denkt niet ver vooruit, maar is maar iets verder dan zijn pen is. - Kees Fens in De Volkskrant