Dag, ik ga vrijheid halen

Michiel van Maalen, de vader van Aurelia, ontdekt op een dag dat hij het verkeerde leven leeft. Hij besluit aan zijn gevoel van onvrede toe te geven; alles moet anders. Abrupt verlaat hij zijn vrouw en dochters en begint aan een nieuw leven in de Hoorn van Afrika, waar hij een vrij land wil stichten, zonder bemoeizucht en belastingen. Aurelia probeert uit alle macht haar vader te begrijpen. Uiteindelijk reist ze zelfs af naar zijn nieuwe wereld. In dit zeer persoonlijke verhaal reconstrueert Aurelia de avonturen van haar vader in dit verre Afrika en laat ze zien welke impact Michiels onconventionele keuzes hebben op de levens van haar moeder, haar zussen en haar zelf.Dag, ik ga vrijheid halen is het indringende en prachtig geschreven verhaal van een vader die alles achterlaat voor zijn idealen en van een dochter die dwars door alles heen aan zijn zijde blijft.Aurelia van Maalen woont en werkt in Amsterdam.'Wat een geweldig boek! Aurelia heeft een heel authentieke eigen stem die ze heel consistent gebruikt. Ze is eerlijk, ook als dat moeilijk is. Wat ook zo knap is, zeker voor een eerste boek, is dat het zo goed is geconstrueerd. Aurelia komt precies op het goede moment met de antwoorden, als de vraag bij mij opkomt. Ze neemt de lezer mee op haar zoektocht, en dat werkt (en dat gaat niet vanzelf - 'your easy reading is damn hard work' zoals vriend Hemingway zei). Het boekt heeft goede 'pacing': soms vertragen, soms versnellen. Het is ook een geweldig verhaal, omdat het alleen maar tinten grijs kent, net zoals het echte leven. Er is geen goed of kwaad, alleen maar daar tussen in.' Michiel Bicker Caarten, Hoofdredacteur De Bicker'Verbaasd, gefascineerd, geboeid en ontroerd heb Dag, ik ga vrijheid halen gelezen. Voor mij is het vooral een verhaal over liefde, over liefde zonder voorwaarden. En over trouw. Het woord heeft voor mij een andere betekenis gekregen na het lezen van dit boek. Hoe Lydia, ondanks alle streken van haar man, trouw aan hem, eigenlijk trouw aan haar liefde voor hem is, vind ik onwaarschijnlijk mooi.Daarnaast bewonder ik Aurelia. Stoer en kwetsbaar en prachtig hoeze de geschiedenis van haar vader heeft weten te vangen. En hoewel ze als Aurelia haar vader natuurlijk af en toe veroordeelt in het boek, weet ze als schrijfster toch ook zijn overwegingen en motieven weer te geven. Met begrip. Heel erg knap. Het boek verdient het door meer mensen gelezen te worden.' Marij Janssens, eindredacteur Nieuwsuur'Dit is heel bijzonder, een dochter die zo'n omvangrijk epos over haar vader schrijft - vanuit geen ander motief dan dat ze dit van zichzelf moet doen, vanuit innerlijke gedrevenheid. Na 30 mooie jaren bij Vrij Nederland vertrok ik per 1 maart 2014 als redacteur bij dit weekblad. Het interview met Michiel, dat gedeeltelijk in het boek terugkomt, staat mij nog altijd scherp voor de geest; in mijn journalistieke carriere heb ik verder nooit zo'n kleurrijke, intrigerende persoonlijkheid meegemaakt als Michiel van Maalen. Hij was een uitermate bijzondere man die zo graag een rol speelde in de wereldgeschiedenis.Aurelia maakt geen patroonheilige van haar vader. De lezer mag voor zichzelf uitmaken of we hier met een held of een hufter te maken hebben - waarschijnlijk waren, zoals bij de meeste mensen, de ingrediënten voor zowel het een als het ander aanwezig. Dit boek verdient zonder meer gelezen te worden door een groot publiek.' Rudie Kagie, oud-redacteur Vrij Nederland