Christabel, het verleden ben ik zelf

Christabel, het verleden ben ik zelf 'Ik werd twee keer wakker voor we Tuttlingen bereikten. De eerste keer, toen de trein met een schok bij een halfverlicht station tot stilstand kwam, besefte ik dat ik het warmer had en dat mijn hoofd op iets hards en oncomfortabels rustte. De man was verhuisd en zat nu naast me, zijn zware overjas lag over mijn knieën en mijn hoofd was tegen zijn schouder gevallen. Het SS-insigne op zijn schouder had in mijn wang gedrukt. In het halfduister zag ik zijn gezicht voor de tweede keer: misschien had ik me ver- gist wat betreft die zenuwtrekking; het zag er nu in ieder geval vredig genoeg uit, bijna als van een kind. Zijn hand, met de zegelring van de SS, rustte op de mijne en toen ik me bewoog, sloot zij zich in een bijna wanhopige greep en ontspande zich toen. Ik legde mijn hoofd weer voorzichtig tegen zijn schouder om hem niet wakker te maken en sliep. Het huwelijk met een Duitse advocaat rukt Christabel Bielenberg weg uit de vertrouwde omgeving van haar welgestelde Engelse familie en doet haar belanden in de uitputtende strijd om het bestaan in nazi-Duitsland. Als haar echtgenoot als gevolg van zijn activiteiten in het verzet wordt gearresteerd na het mislukte complot tegen Hitler op 20 juli 1944, laat Christabel zich vrijwillig ondervragen door de Gestapo in een wanhopige poging om haar man weer vrij te krijgen. In haar relaas leren we niet alleen Christabels vrienden kennen, maar ook talloze heel alledaagse Duitsers, van de eenvoudige nazi-ambtenaar die tevens haar klusjesman is tot de groothartige bewoners van het Zwarte Woud die haar verborgen houden tot aan de bevrijding. Christabel, het verleden ben ik zelf gaat in de eerste plaats over ménsen en is daardoor een uniek en onthutsend verslag van een duivelse tijd.