Benard Buffet

Op 17-jarige leeftijd exposeert Bernard Buffet (1928-1999) zijn werk voor de eerste keer in een Parijse galerie en vanaf die tijd is zijn ster zowel nationaal als internationaal rijzende: de kritieken zijn lovend en zijn werk valt op. Typisch naoorlogse stillevens en indringende Parijse stadsgezichten geven tezamen met zijn illustraties van bijvoorbeeld Jean Cocteau’s La Voix Humaine, Dantes Inferno en enkele gedichten van Baudelaire een treffend tijdsbeeld. Dit boek concentreert zich op deze periode, maar besteedt ook aandacht aan het verdere verloop van Buffets carrière. In de jaren zestig viert abstractie hoogtij en vanaf dan raakt zijn nog altijd figuratieve werk omstreden binnen de serieuze kunstkringen. Desondanks blijft Buffet een echte publiekslieveling en daardoor ook commercieel succesvol. Wereldwijd worden museale tentoonstellingen aan zijn werk gewijd: van Moskou, Tokio tot Berlijn. Tot zijn dood blijft Buffet actief: hij maakt reisimpressies, zelfportretten, religieuze scènes, landschappen en enkele werken naar grote meesters als Courbet en Rembrandt. Buffet diende ook als inspiratiebron, bijvoorbeeld voor Haagse schilders als Ber Mengels en Jurjen de Haan.