Als engelen zat zijn

Het kan opluchtend zijn in helikopterview naar een drukke wereld te kijken zoals men op een mierennest aan de voet van een boom neerkijkt en ziet welke pogingen, schijnbewegingen, en foute maneuvers er worden uitgehaald om toch maar ergens te geraken. Het thema is eigenlijk: wat doen mensen in de toestand van onwetendheid over wie ze zijn. Het 'ken uzelf van oude grote wereldleraren is hoogstens een tegeltje aan de muur gebleven. Ze gedragen zich stom en sluw, en dat is vaak gevaarlijk tot intreurig (zoals de meeste romans, toneelstukken, soaps en films aangeven), maar van buitenaf bekeken kan je er vaak ook net zo goed hard om lachen. Ze voelen intuïtief wel dat hun leven op aarde een doel moet hebben, maar herinneren het zich niet en zoeken dan maar een eigen doel, het stompzinnigste het eerst. Desnoods noemen ze het 'goal'. Dan gedragen ze zich eigenlijk als engelen die uit de hemel naar de aarde zijn gezonden, maar hun missie niet meer kennen omdat ze door het aards bestaan beneveld zijn. Het verhaal zelf van deze novelle is erg simpel. De hoofdpersonages zijn al zover dat ze een doel voor het leven denken te hebben...