Acteren en emoties

Acteurs en actrices spelen personages als een verbitterde Medea, een verliefde Romeo of een van verdriet tot tranen bewogen Hekabé. Het publiek in de zaal houdt zijn adem in, de vonk slaat over. Maar de toneelspeler? Is hij zelf getroffen door de emoties van het personage dat hij speelt? Wat gaat er in hem om? Het vorm geven aan emoties op het toneel is al eeuwenlang onderwerp van verhitte discussies. Zo stelde Diderot in zijn Paradox over de toneelspeler dat de briljantste acteur niets zou moeten voelen. Dit lijkt op het op distantie gerichte acteren van Brecht. Maar staat haaks op de op inleving gerichte 'emotionele echtheid' van de acteur, waar het Amerikaanse method-acting zo beroemd om is. Acteren en emoties biedt heldere overzichten van uiteenlopende opvattingen over het acteren. Vervolgens wordt ingegaan op de stand van zaken in de psychologie over emoties. Het samenbrengen van psychologie en acteertheorieën leidt ertoe dat de traditionele opvattingen niet langer houdbaar blijken. Dit boek werpt een ander licht op kwesties als het dubbele bewustzijn, uitstraling en de illusie van spontaniteit. Bovendien wordt een brug geslagen tussen theorie en praktijk door een grootschalig veldonderzoek naar de emoties bij professionele beroepsacteurs. In Acteren en emoties staan naast de reacties van Nederlandse en Vlaamse acteurs, voor de eerste maal ook die van vele Amerikaanse acteurs. Het boek biedt een nieuwe zienswijze op het acteren van emoties, die nauw aansluit bij ontwikkelingen in de huidige theaterpraktijk.