Poolijs

<p>Ruth Lasters</p><p>Vouwplannen</p><p></p><p>Onweerstaanbaar po&#235;ziedebuut van een groot talent</p><p></p><p></p><p></p><p>Breek eens een vensterbank </p><p>waarop een vrouw zit af, louter als</p><p></p><p>bewijsstuk dat het</p><p>kan en draag ze naar een plas,</p><p>naar adem happend in</p><p>je opgeraapt als okker-</p><p></p><p>noten in een schort tot</p><p>zelfbewust mijn stilstand.</p><p></p><p></p><p> Het recht te kunnen verwerven op een hoogstpersoonlijke herfst. In flinterdunne fracties van een flat zoeven om daarna weer te worden</p><p>opgeraapt. Of het nu gaat om herfst, ruimte, tijd of taal, in Vouwplannen worden alle begrippen stuk voor stuk vervangen door nieuwe wetmatigheden.</p><p>De ik-figuur zou het liefst als een zakenvrouw aan tafel zitten met de realiteit, net zo lang tot er voor alle dagelijkse dingen een</p><p>po&#235;tische en olijke verklaring is gevonden. Het onmogelijke grenst soms zo dicht aan het mogelijke dat het alleen een kwestie lijkt van</p><p>even opnieuw onderhandelen met de werkelijkheid.</p><p></p><p>De pers over het werk van Ruth Lasters:</p><p> Poolijs is een knap debuut. Het Belang van Limburg</p><p></p><p> Lasters bewijst in Poolijs haar gevoel voor de kleine observatie, die ze kundig uitvergroot door ze ragfijn te beschrijven. De Morgen</p><p></p><p> Lasters registreert in haar gedichten nauwkeurig,maar het eigenzinnige van haar po&#235;zie zit in de ongewone woordcombinaties</p>en syntactische vervormingen. Knack