Nederlands voor buitenlanders / De Delftse methode

Met de voorliggende Tweede Ronde is — enigszins vertraagd door persoonlijke omstandigheden van de beide auteurs van dit deeltje — de gehele leergang voor beginners van Nederlands voor buitenlanders — de Delftse methode gepubliceerd. Uitgangspunten en werkwijze zijn dezelfde gebleven. Daartoe zij hier verwezen naar het voorwoord bij F. Montens & A.G. Seiarone, Nederlands voor buitenlanders — de Delftse methode (Boom Meppel, Amsterdam, 1984), A.G. Sciarone S F. Montens, Hoe leer je een taal (Boom Meppel, Amsterdam, 1984) en: F. Montens & A.G. Sciarone, Hoe geef je les (Boom Meppel, Amsterdam, 1985). Voor voorbeelden van het materiaal voor gevorderden zij verwezen naar IÌ.P.L. Coenen & M. Klijn, Nederlands voor buitenlanders: natuurkunde (Boom Meppel, Amsterdam, binnenkort te verschijnen) en: F. Montens & G.J.J. Ruijgrok, Nederlands voor buitenlanders: Luchten Ruimtevaart (Loom Meppel, Amsterdam, 1985). In de loop van het volgende jaar zal tevens een deeltje technisch Nederlands voor ‘laag’ geschoolde buitenlanders verschijnen. De Tweede Ronde is als een concentrische cirkel om Nederlands voor buitenlanders (het groene boek) heen geconstrueerd. De teksten uit de eerste helft van het boek sluiten zeer nauw aan bij die uit het groene boek, hetgeen hopelijk aanleiding zal zijn voor herhaling daarvan. In het tweede deel wordt — mede ten einde voor te bereiden op het meer technische Nederlands dat gehanteerd wordt op de technische faculteiten van de T.U.…-Delft: het boekje werd in eerste instantie samengesteld ten behoeve van buitenlanders die aldaar wensen te gaan studeren — gewerkt met zo min mogelijk aangepaste teksten uit een schoolboek voor de laatste jaren van het V.W.O. betreffende de maatschappelijke aspecten van de natuurkunde. Louter om redenen van toetsconstructie wordt de titel van het bedoelde schoolboek hier niet vermeld. Het groene boek en de Tweede Ronde (die in ‘Delft’ in de tweede en de derde week van de cursus wordt doorgewerkt) vormen zozeer een eenheid dat de minigrammatica waartoe grammaticale problemen bij het onderwijs herleid ‘kunnen’ worden, dezelfde is. Ook in de Tweede Ronde vindt men voor nieuw voorkomende woorden rechts van de desbetreffende tekst (en soms ook wegens plaatsgebrek een enkele pagina verder) vertalingen ìn het Engels, Frans, Turks, Indonesisch en het Duits. Voor deze talen werd gekozen omdat daarmee het grootste deel van de behoefte bij toekomstige T.U -studenten gedekt wordt. Van vertalingen in het Arabisch werd afgezien, omdat de ervaring heeft geleerd dat studenten die aan de Tweede Ronde toekomen, zich meestal redelijk tot goed in het Engels, Frans of Duits kunnen reden, terwijl Arabisch of Turks hun moedertaal is, en om de ondanks alle controles steeds weer binnensluipende zetfouten bij het Arabisch te vermijden. Het spreekt bijna vanzelf dat in de nabije toekomst ook voor dit deeltje de bijbehorende woordenlijsten in de iets ‘minder courante’ talen gepubliceerd zullen worden. Tot het zover is kan men ze in handgeschreven versie op aanvraag verkrijgen bij de Sectie Toegepaste Taalkunde van de T‚U.-Delft.