Doodsangst En Levenskracht

Tien Rwandezen blikken terug op de genocide van tien jaar geleden. In april 1994 werd Rwanda uiteengereten door de horror van de genocide. Vrienden doodden hun vrienden, buren hun buren, mannen hun echtgenotes en kinderen. Bijna een miljoen mensen verloren hun leven, meer dan tweeënhalf miljoen mensen ontvluchtten de hel, die drie maanden duurde. In Doodsangst en levenskracht vertellen tien mensen uit Rwanda over die aprildagen en hun leven sindsdien. Tien mensen uit honderdduizenden slachtoffers, daders, schuldigen of onschuldigen. Minister, priester, straatkind, boerin, prosituee, gevangene of vluchteling. Wat bij hen schrijnt is niet alleen het verlies van dierbaren en de manier waarop de moorden plaatsvonden - niet zelden met kapmes of met de hand - maar ook de totale verlatenheid nadien, vernieling van have en goed, de blijvende armoede, het gebrek aan een perspectief. Gewelddadigheden zoals in Rwanda vinden ook vandaag elders op de wereld plaats. Doodsangst en levenskracht geeft indringend weer wat de gruwelijke gevolgen zijn van geweld voor individuele mensen. Journalist Jeroen Corduwener bezocht Rwanda sinds begin 1995 veelvuldig en langdurig. Van hem verschenen bij Uitgeverij L.J. Veen eerder Rwanda, land zonder horizon (1997) en Een vreemdeling op Justitie - Het asielbeleid van Job Cohen (2001). Fotograaf Petterik Wiggers reist al meer dan twee decennia door Afrika. Hij heeft indrukwekkende reportages gemaakt over een breed scala aan onderwerpen.