Boeddhistische Verhalen Uit Dunhuang

In een van de grottempels bij Dunhuang werd in 1900 een bibliotheek ontdekt die waarschijnlijk kort na het jaar 1000 afgesloten werd. De meer dan vijftigduizend manuscripten uit deze geheime bibliotheek geven een unieke blik op de cultuur van Dunhuang, vooral in de periode van de negende en tiende eeuw, toen Dunhuang een klein zelfstandig vorstendom was waar de culturen van China en Centraal-Azië elkaar ontmoetten. Onder de manuscripten bevinden zich vele verhalen die door de monniken van Dunhuang werden gebruikt ter prediking van het boeddhisme. In tegenstelling tot de overgrote meerderheid van de bewaarde boeddhistische literatuur, geschreven door monniken voor monniken, geven deze fascinerende teksten, waarin een Indiase ongebreidelde fantasie samengaat met Chinese nuchterheid en precisie, ons een uniek inzicht in het lekenboeddhisme van die eeuwen, waarin de verering van boeddha's en bodhisattva's samengaat met de hoop op een wedergeboorte in een van de paradijselijke hemelen en angst voor de gruwelijke verschrikkingen van de hel. Vele teksten in deze bundel zijn nooit eerder in een westerse vertaling verschenen.