Verraderlijk gewoon

In het jeugdstrafrecht zijn licht verstandelijk gehandicapte jongeren de laatste twee decennia sterk oververtegenwoordigd geraakt, terwijl ze in de vrijwillige hulpverlening ondervertegenwoordigd blijven. Wat is er gebeurd? Welke maatschappelijke veranderingen op sociaal en politiek gebied hebben aan deze opvallende verschuiving bijgedragen?

Marigo Teeuwen (UvA) onderzocht 120 reclasseringsdossiers van licht verstandelijk gehandicapte (LVG) jongeren en interviewde jeugdreclasseringswerkers, vertegenwoordigers van politie, officieren van justitie en kinderrechters.

Welke delicten plegen deze jongeren? Welke hulpverlening krijgen zij vóór en na het delict? Waarom komt deze van nature kwetsbare groep steeds meer in contact met justitie, met alle gevolgen van dien. Wat weten de professionals van deze jongeren die tot de minst mondige en meest kwetsbare jongeren behoren?

Een belangrijke rol in de verklaring voor de oververtegenwoordiging in het strafrecht speelt de normalisatiegedachte. Maar hoe normaal zijn ze, en zijn LVG- jongeren - en de samenleving - er wel mee geholpen dat ze als normaal worden bejegend?

"In deze studie wordt de wereld van licht verstandelijk gehandicapte jongeren ( LVG-ers) op indringende wijze beschreven, aan de hand van hun ervaringen met politie en justitie. Hun beperkte vermogens en inzichten in eigen gedrag roepen vragen op over schuld en straf, die het strafrechtelijke systeem onder ogen zal moeten zien."
K. Schuyt, emeritus hoogleraar sociologie, Universiteit van Amsterdam.

"Lees dit boek; Teeuwen laat overtuigend zien dat het gelijk behandelen van ongelijken onverwachte en ongewenste uitkomsten met zich meebrengt."
J.W. Duyvendak, hoogleraar sociologie, Universiteit van Amsterdam.