Van Peking naar Parijs

Een avontuurlijke autotocht dwars door twee continenten, 1907. Op 10 juni 1907 trok een kleine, maar opmerkelijke karavaan door de stoffige straten van Peking. De stoet werd gevormd door vijf spikslinternieuwe voertuigen, die thans niet zonder neerbuigende vertedering oude automobielen worden genoemd: twee Dion- Boutons, een Contal, een Itala en een Spijker. Het beoogde einddoel was Parijs, en de uitgestippelde route voerde door Mongolië, Siberië en Rusland. De wedstrijd was uitgeschreven door het Franse dagblad Le Matin, dat zijn lezers een onvergetelijke zomer wilde bezorgen. Het Italiaanse team werd angevoerd door prins Scipione Borghese, een ondernemende aristocraat, wiens oudoom nog getrouwd was geweest met Paolina Bonaparte, de veile zuster van Napoleon. Hij werd terzijde gestaan door zijn toegewijde chauffeur Ettore Guizzardi, een duivelskunstenaar wat de techniek betreft, en Luigi Barzini, een bevlogen kournalist die al heel wat van de wereld gezien had en zich nu op verzoek van zijn corriere della Sera in dit nieuwe avontuur stortte. Na vele fascinerende wederwaardigheden, waaronder het traject dwars door de meedolgenloze Gobi-woestijn, kwam de ITALA zestig dagen nadat hij uit Peking was vertrokken, te Parijs aan, drie weken eerder dan zijn achtervolgers. De race van Peking naar Parijs was een unieke onderneming, die tot op de dag van vandaag tot de verbeelding spreekt. 10 juni 2007, was het honderd jaar geleden dat deze avontuurlijke tocht werd ondernomen. Een tocht die als wedstrijd werd uitgeschreven door het Franse dagblad Le Matin. Wij staan aan de vooravond van het tijdperk van de auto. Paard en wagen overheersen nog altijd het straatbeeld en er zijn er maar weinig die geloven dat die lawaaierige stinkende machine een toekomst heeft. Maar vanaf het moment dat een mens op zijn voeten kan staan begint hij te lopen. En zodra de mens wielen heeft begint hij te rijden. Het is de era van de ontdekingstochten per auto. Er worden monsterritten georganiseerd, de grenzen opgezocht. In 1907 komt de ultieme uitdaging. Parijs-Peking per auto. Het laatste grote avontuur. China is in die dagen een zeer gesloten land, nimmer heeft men daar een auto gezien. De wegen woest en vaak slecht begaanbaar, zelfs met een paard. Men moet door woestijn, bergen, steppe, moeras. Dwars door Rusland om uiteindelijk via Duitsland, Nederland en België in Parijs te arriveren. Een tocht die twee maanden zou duren. Een tocht vol ontberingen en tegenslagen, met een wagen die slechts een handvol pk's heeft. Dit boek uit 1909 begint als een avontuur van Kuifje en het lijkt er dan ook op alsof Kuifje naar deze reporter is gemodelleerd. De reporter zit in zijn kantoor te lezen als hij wordt gebeld door zijn hoofdredacteur. Hij moet onmiddellijk op de redactie komen. In het rijtuig onderweg er naar toe overweegt hij wat er gebeurd kan zijn. Een oorlog, een crisis? Maar nee, de hoofdredacteur van de Corriere della Sera vraagt hem om als verslaggever deel te nemen aan de autorace van Peking naar Parijs. In gezelschap van de Italliaanse deelnemer de Principe Scipione Borghese, een adelijk heerschap dat eigenaar is van een modern automobiel. Maar eerst hij even langs New York en daarna door naar Peking. Met andere woorden: een reis om de wereld.