Rosemarie trilogie

In de Rosemarie-trilogie verhaalt Jos van Manen Pieters de belevenissen van een sympathieke familie in de branding van de moderne tijd. Het boek begint met het ontroerende verhaal van Rosemarie's jeugd, haar moeiten als gevolg van haar lichamelijke handicap en haar liefde voor Menno Colenbrander. Deze Menno, achter wiens schijnbare zorgeloosheid een grote innerlijke kracht schuilgaat, blijkt in staat dit wereldvreemde meisje door een van de ernstigste crises heen te helpen. Door hem leert Rosemarie het geluk kennen, dat zij nooit meer zal verliezen. De sterkte van haar liefde komt vooral uit als na enkele jaren huwelijk Menno in moeilijkheden geraakt en Rosemarie hulp en steun kan bieden. In deze periode speelt Menno's broer, de ruige Harm met zijn lang niet smetteloos verleden, een merkwaardige rol in het leven van Rosemarie, evenals Wilma, de jonge vrouw waarmee Harm ten slotte een nieuw begin durft te maken. Door de jaren heen blijft er een hechte band bestaan tussen de vier jonge mensen. Dit blijkt opnieuw als Wilma's zusje op het toneel verschijnt: Hella van Hoogendorp, met haar dubieuze relaties onder een jeugd die wel 'het nieuwe onkruid' wordt genoemd. We zien vier paar handen zich beschermend uitstrekken naar dit meisje, dat jammerlijk ten onder dreigde te gaan. De Rosemarie-trilogie is een boeiend en hoogstaand boek, een treffende illustratie van een woord van Jos van Manen Pieters, geuit bij een interview: 'Het is alleen de liefde in al haar schakeringen, die de wereld waarop wij leven nog enigszins bewoonbaar houdt. Dus niet slechts de erotiek, maar ook vriendschap, toewijding, tederheid, aandacht'.