Ongestoord sterven

Met een voorwoord van Pim van Lommel De dood die de transplantatieartsen nodig hebben om levende organen te verwijderen, noemt men hersendood. Wanneer iemand hersendood is, is de stervensfase nog niet voorbij. Een mens is tijdens deze fase nog voor 97 procent in leven ook al zal een `hersendode zonder de hulp van apparatuur hoogstwaarschijnlijk geen overlevingskans hebben. Desalniettemin, zo vraagt Renate Greinert zich in dit alarmerende en bij tijd en wijle shockerende boek af: heeft niet ieder mens het recht om ongestoord te sterven? Zonder enige informatie over de gevolgen die orgaanuitname voor de stervende donor en zijn familie heeft, heb ik me door de transplantatieartsen laten manipuleren. In diepe shock en totaal niet in staat om zo'n belangrijke beslissing te nemen, gaf ik toestemming om de organen van mijn vijftienjarige zoon te verwijderen. De aanblik van mijn leeggehaalde kind heeft mij diep gekwetst en enorm kwaad gemaakt. Iedereen zou voor zichzelf duidelijk moeten weten of hij van mening is dat iemand met levende organen al dood is of stervende is en dus nog leeft. Renate Greinert Renate Greinert (1943) is moeder van een orgaandonor. Sinds 1985 heeft zij zich ingezet om meer duidelijkheid te verkrijgen over orgaandonatie en hersendood en het mensbeeld dat daarmee samenhangt. Zij had de moed om lastige feiten uit de dagelijkse praktijk van de transplantatiegeneeskunde aan de kaak te stellen. Daarbij is zij jarenlang ondersteund door kritische artsen, theologen en juristen.