Molenbeekstraat

MOLENBEEKSTRAAT
ERNST JANSZ
De Amsterdamse Molenbeekstraat, Ernst Jansz werd er geboren en woonde er tot zijn 21ste, is de plek waar de hoofd-stukken in dit boek, die dezelfde titels dragen als de 14 nummers op de bijgevoegde CD, zich afspelen of hun oorsprong vinden. Want behalve over leven en liefdes van de verteller, Ernst, gaat Molenbeekstraat ook over de andere bewoners van 'dit huis boven de grote portiek', met name over het lief en leed van zijn moeder Jopie en zijn Indische vader Rudi, Beide verhalen zijn een ontroerend, en soms tragisch, liefdeslied. Jansz ziet zijn eigen jeugd tot in detail terug als hij het huis leegruimt bij het vertrek van zijn moeder naar een verzorgings-tehuis. Van kleuterschool tot universiteit in de woelige jaren zestig, van geluk en verdriet, van samen op pad met zijn vader tot diens dood toen hijzelf nog maar een jongen van zeventien was, van vroege vriendinnetjes tot een allereerste liefde, die hij zich in datzelfde jaar laat ontglippen, van dwalend van feest naar feest tot liftend naar het buitenland, van luisteren naar Blonde on Blonde en De Stones tot het eerste eigen bandje met zijn vrienden Huib en Joost.
Maar ook het leven van zijn ouders trekt aan hem voorbij als hij de laatste dozen opent met tal van brieven, foto's en spulletjes. Hun ontwapende verliefdheid eind jaren dertig, zo op de proef gesteld door de oorlog die hen in het verzet dwingt, het trauma dat Rudi daar later steeds zichtbaarder aan overhoudt, Rudi's eenzame strijd voor een vrij Indonesi hun huwelijk van 1940 tot Rudi's dood in 1965, dat evenwel korte tijd ontbonden was.
Ernst Jansz (Amsterdam, 1948) is muzikant en schrijver. Als muzikant maakt hij naam in groepen als CCC Inc. en Doe Maar. Als schrijver debuteert hij met Gideons droom, twee jaar later gevolgd door de veelgeprezen roman De Overkant waarop hij begin 2000 zijn gelijk-namige eerste solo-CD baseert.
Molenbeekstraat is een prachtig dubbelportret in woord en muziek, een dubbelbiografie van twee generaties, waarin Ernst Jansz na De Overkant ('zijn beeld van Indonesi oet je iets' - de Volkskrant) huiswaarts keert.