Met open handen

We voelen allen de dreiging die boven de wereld hangt. Een vrees voor volledige vernietiging en een besef van immense onmacht kunnen ons verlammen. Is in zo'n situatie de boodschap van het evangelie nog een lichtpunt? En hoe die boodschap aan de man brengen? Een begin van antwoord op die vragen kun je vinden bij de woestijnvaders of bij de monniken en monialen uit de eerste eeuwen van het christendom. Woestijn, stilte en onophoudend gebed zijn de hoofdgedachten van deze spiritualiteit. Doet deze spiritualiteit ons niet de ogen sluiten voor de afschuwelijke werkelijkheden van onze tijd? Helemaal niet. Integendeel, de woestijn is het middel om niet in de greep van deze wereld te geraken maar om ons bestaan te laten leiden door de nieuwe geest de geest van Christus. De stilte behoedt ons voor een verstikking door de veelheid van woorden ze leert ons het Woord van God te verkondigen. Ten slotte schenkt het onophoudend gebed aan de woestijn en de stilte hun volle betekenis. HENRI NOUWEN (1932-1996) was katholiek priester en professor aan verschillende theologische instituten en universiteiten in de Verenigde Staten. In 1986 verliet hij Harvard en ging hij wonen in de Arkgemeenschap Daybreak in Toronto (Canada), samen met geestelijk gehandicapten en hun assistenten. Henri Nouwen behoort tot de meest gelezen auteurs uit de tweede helft van de 20ste eeuw op het vlak van christelijke spiritualiteit. Van zijn boeken werden meer dan 7 miljoen exemplaren verkocht.