Koningin Wilhelmina

Koningin Wilhelmina (1880-1962) was een getalenteerd kunstenares. Dankzij lessen van schilders als Albert Roelofs, Willem van Konijnenburg en Louis van Soest wist zij een professioneel niveau te bereiken. In 1932 werd zij dan ook uitgenodigd als werkend lid tot de Haagse kunstenaarsvereniging Pulchri Studio toe te treden. Wilhelmina schilderde en tekende vrijwel uitsluitend landschappen, op de Veluwe en in de Scheveningse duinen, maar ook in Noorwegen, Zwitserland, Engeland en Schotland. Het was voor haar de manier haar verbondenheid met Gods schepping tot uitdrukking te brengen. Tot op het laatst van haar leven is zij actief gebleven met krijt en penseel. Haar artistieke nalatenschap omvat dan ook ruim duizend items. Bij haar leven is Wilhelmina’s werk herhaaldelijk tentoongesteld ‘voor het goede doel’, voor het laatst tijdens een grote reizende expositie door Nederland in de jaren 1949-1951. In 2006 zal Paleis Het Loo in samenwerking met de Stichting Historische Verzamelingen van het Huis Oranje-Nassau een eenmalig overzicht van de schilderijen en tekeningen van koningin Wilhelmina tonen, tegen de achtergrond van de schilderkunst van haar tijd aan het publiek. Het boek dat bij de tentoonstelling verschijnt, bevat een viertal essays waarin de artistieke ontwikkeling van de vorstin, de tentoonstellingen in de jaren 1932-1951, haar werkzaamheden als fotografe en de inrichting van haar ‘werkplaats’ aan de orde komen. In het catalogusgedeelte worden ruim honderd werken uitgebreid behandeld. Dankzij de medewerking van het Koninklijk Huisarchief kon worden gebruikgemaakt van de particuliere correspondentie van Wilhelmina met haar moeder, koningin Emma, en haar dochter, koningin Juliana. Hierin komt zij als een andere, vrijere persoonlijkheid naar voren dan in de bestaande geschiedschrijving. In die zin vormt het boek Koningin Wilhelmina. Schilderijen en Tekeningen een belangrijke aanvulling op haar biografie.