De Muur 49

Telkens als Tourdirecteur Christian Prudhomme in Nederland is, wordt hij overrompeld door het peloton fietsen. Prudhomme komt meestal per TGV, ziet de stationsstallingen in Utrecht, Rotterdam of Amsterdam – en hij verbaast zich wéér over de eindeloze rijen tweewielers, die soms kriskras maar altijd met vernuft op en naast elkaar zijn gestapeld. Nederland is het China van Europa: 22 miljoen rijwielen, volgens de laatste cijfers.Prudhomme heeft al vaak gezegd dat Nederland hét fietsland is. Een land ook met de mooiste ‘vlakke’ tv-beelden vanuit de lucht: de verkavelde bollenvelden, de pittoreske dorpjes, de kronkelende rivieren, de Noordzeekust. Met als absolute blikvanger de havens en de Deltawerken in Zeeland. Wie van Amsterdam naar Parijs vliegt – of omgekeerd – zal dat direct beamen. Een fietsland dus. Maar of het ook nog een land van wielrenners is, nu de sport in deze 21ste eeuw mondiaal is geworden? De dominantie van de traditionele wielerlanden Frankrijk, Italië, België en Spanje is voorbij; de Engelstaligen, ‘Scandinavië’ én opnieuw Colombia trekken de sport wereldwijd. Gevolg: de Nederlandse successen zijn spaarzamer. We hebben ons erbij neer te leggen.Er is wel een ander terrein waarop Nederland is gaan excelleren; het organiseren van ‘grote starts’ van grote ronden. Na ‘Gironingen 2002’, kwam de Vuelta in 2009 naar Drenthe, de Giro 2010 naar Amsterdam, Utrecht en Middelburg, de Tour 2010 naar Rotterdam en nu dus de Tour 2015 naar Utrecht en Zeeland. Vijf Grands Départs in vijftien jaar. De een nog indrukwekkender dan de andere. Dit keer gaat de Tour onder de Dom door, maakt het peloton een dubbele lus over de Coolsingel en finisht de tweede etappe op een kunstmatige ‘eiland’, Neeltje Jans.