De h van adri

Adri knipt een bramentak door en duwt hem voorzichtig opzij. Het gaat langzaam. Soms is de struik heel dicht en moeten ze lang knippen voor ze verder kunnen, maar soms lijkt het of er al een tunnel was, dan kunnen ze een eindje doorkruipen zonder te knippen.'Ik wou wel weer eens rechtop staan,' zegt Wim, 'zou het nog ver zijn?' 'Ik zie licht,' zegt Adri. 'Ik denk dat daar de struik ophoudt.' Ze knippen en kruipen. Het lijkt nog wel een uur te duren. Dan opeens houdt het op. Ze zijn er. Adri staat rechtop en Martje en Wim komen uit de struik. Ze zien het huis. Het is een oud huis. Eens was het een hotel, OTEL staat er op. Nu woont er nog maar één mens. Een dikke vrouw. Eigenlijk wonen er twee mensen, maar de ander, haar man, is kapitein en dus bijna altijd op zee. Nu is hij even in Antwerpen en de dikke vrouw zou hem graag bezoeken, maar ze durft haar huis niet alleen te laten. Je weet maar nooit, met inbrekers en andere onverwachte gasten. Adri, Wim en Martje besluiten op het hotel te