Vlucht van de adelaar

Carlos Castaneda (Cajamarca, 25 december 1925 – Los Angeles, 27 april 1998) was een Amerikaanse schrijver en antropoloog van Peruviaanse afkomst die een aantal boeken heeft geschreven over zijn relatie met en leerschool bij een indiaanse tovenaar genaamd Don Juan Matus. De boeken bevatten veel bovennatuurlijke verschijnselen en toverkunst maar ook uitvoerige uiteenzettingen van de filosofie van deze Don Juan. Ze trokken sterk de aandacht en kregen een zekere cultstatus. Later kwamen er echter twijfels op, onder andere of Don Juan wel echt bestond. In 1960 ontmoette hij de Yaqui-sjamaan Don Juan Matus, ging bij deze in de leer en schreef de gedeeltelijk autobiografische werken waardoor hij vooral bekend is geworden. Aanvankelijk maakten de gesprekken met Don Juan deel uit van zijn afstudeerscriptie in de antropologie, over het gebruik van hallucinogene paddenstoelen en cactussen, maar later ging Castaneda in de leer bij Don Juan om diens wereldbeeld en wijsheid te leren. De boeken, aanvankelijk antropologische getint, veranderden van toon naarmate de serie vorderde en resulteerden uiteindelijk in een mengsel van verhaal, religie en filosofie. In dit boek komt Castaneda voor de eerste keer te voorschijn als de erfgenaam van Don Juans vermogens en opdrachten, een sjamanistische leider en gestalte die op eigen benen staat - en ook als een schrijver wiens geestvermogens, verbeeldingskracht en literair genie bijeenkwamen in een schepping van bizarre en overweldigende kracht, dat zowel ontroerend als dramatisch is, even diepzinnig als tot nadenken stemmend.